ارتودنسی لینگوال چیست؟

ارتودنسی لینگوال یک روش درمانی است که در آن دستگاه ارتودنسی (براکت ، سیم و الاستیک) در پشت دندان ها (سمت زبان) قرار می گیرد. با وجود اینکه موقعیت ارتودنسی لینگوال نسبت به ارتودنسی ثابت برعکس شده است اما هر دوی آنها شباهت های زیادی از نظر نوع سخت افزار و اصول ارتودنسی با هم دارند. براکت های لینگوال به خاطر موقعیت مکانیشان گاهی اوقات “براکت داخلی” نیز نامیده می شوند برخلاف براکت های معمولی که در قسمت بیرونی دندان ها قرار داده می شوند.

چه کسانی می توانند به وسیله ی ارتودنسی لینگوال درمان شوند؟
بهترین راه (و در واقع تنها راه) برای پی بردن به این موضوع که آیا براکت های لینگوال می تواند برای شرایط شما استفاده شود یا خیر این است که یک جلسه مشاوره با یک متخصص ارتودنسی ترتیب دهید.با این حال در اکثر موارد ، اکثر بزرگسالان و نوجوانان کاندید خوبی برای ارتودنسی لینگوال هستند. بعضی از پزشکان ممکن است از بعضی جنبه ها نگرانی هایی در مورد انتخاب بیمار داشته باشند.

1-کیفیت نتایج
برخلاف بیاناتی که در دهه های قبل ابراز شد ،ذاتا چیزی وجود ندارد که تکنیک ارتودنسی لینگوال نداشته باشد .نتایجی که می توان از ارتودنسی لینگوال انتظار داشت همانند ارتودنسی ثابت می باشد. کاربرد CAD/CAM های پیچیده و تکنولوژی سیم های انعطاف پذیر رباتیک ، باعث شده است که نتایج روش ارتودنسی لینگوال قابل پیش بینی تر شود.

2-برخورد دندان با براکت
افرادی که دندان هایشان به شدت رو هم قرار می گیرد (اور بایت عمودی عمیقی دارند) ممکن است وقتی در حال جویدن و بستن دندان هایشان هستند نیروهای سنگینی بر روی براکت ها ارتودنسی وارد کنند.میزان بزرگ بودن این مشکل می تواند قابل بحث باشد.

مزایا و معایب ارتودنسی لینگوال:

مزایا
1-مزیت اصلی استفاده از ارتودنسی لینگوال این است که غیر قابل مشاهده است .
2-اگر شخصی با دقت به داخل دهانتان نگاه کند ممکن است به صورت اجمالی متوجه دستگاه ارتودنسی شما بشود(به خصوص 3-اگر ارتودنسی لینگوال را روی دندان های پایینی استفاده کنید). در غیر این صورت به راحتی قابل مشاهده نیستند.
4-اگر فکر می کنید که استفاده از ارتودنسی ثابت برای شما خجالت آور است، ارتودنسی لینگوال یکی از انواع ارتودنسی نامرئی است که می توانید در نظر داشته باشید.
5-قابلیت ارتودنسی لینگوال برای اصلاح مشکلات پیچیده مانند تغییر ارتفاع دندان ، چرخش دندان و بستن فضای خالی بین دندان بیشتر است.
6-در صورتی که بیمار بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت نکند اگر تغییر رنگی ایجاد شود در پشت دندان خواهد بود و قابل مشاهده نیست.

معایب
معایب این روش عبارتند از :
1-یک از اصلی ترین معایب ارتودنسی لینگوال این است که استفاده و جایگذاری آن مشکل می باشد.
2-و به طور کلی قرار ملاقات هایی که با دکترتان در طول دوره درمان گذاشته می شود زمان بیشتری نبست به ارتودنسی ثابت نیاز دارد زیرا نصب کردن براکت های لینگوال به دلیل موقعیتی که در داخل دهان دارند کمی مشکل است. با این حال ، با پیشرفت مداوم در طراحی سیستم  ارتودنسی لینگوال، این نقاط ضعف، خیلی کم به عنوان یک مشکل به حساب می آیند.

متخصص ارتودنسی

متخصص ارتودنسی کیست؟
متخصص ارتودنسی شخصی است که بعد از اتمام دوره ی عمومی دندان پزشکی در دانشگاه ، آموزش های ویژه را در زمینه ی ارتودنسی به مدت سه سال تمام وقت گذرانده باشد. به عبارت دیگر متخصص ارتودنسی یک دندانپزشک دارای مجوز است که در پیشگیری و اصلاح کردن ناهنجاری های دندانی مانند کجی دندان ،ازدحام دندان ، اور بایت و آندر بایت بودن دندان تخصص پیدا کرده است. یک متخصص ارتودنسی دندان نیش شما را بررسی می کند تا بهترین راه حل را بر حسب لزوم برای شما تعیین کند.یکی از راه حل ها براکت می باشد. اگر یک دندان پزشک تشخیص دهد که در آینده نیاز است که مراقبت های دهانی فراتر از محدوده ی دندان پزشکی عمومی انجام شود،ممکن است بیماران خود را به یک متخصص ارتودنسی که مورد تاییدش می باشد ارجاع دهد. مشکل کجی و نامنظم بودن دندان فقط نازیبا بودن آن نیست. این مشکل می تواند منجر به مشکلات جدی تری از جمله سردرد،تریسموس،اختلال در آزادی بیان و تخریب استخوان و غیره بشود.

دندان پزشک کیست؟
اکثر ما حداقل یکبار در عمر خود به دندانپزشک مراجعه کردیم البته امیدواریم این مراجعه برای جرم گیری و عکس برداری برای حفظ سلامتی دندان باشد. دندان پزشکی یک زمینه ی پزشکی گسترده می باشد که بر روی سلامتی دندان ، لثه ، دهان و فک متمرکز می شود. دندان پزشکان طیف گسترده ای از مشکلات و بیماری های مربوط به بهداشت دهان و دندان از جمله حفره ها و پوسیدگی دندان و مشکلات لثه مانند التهاب لثه را درمان می کنند.دندان پزشک ها،مجوز جراحی را نیز دارا می باشند و می توانند عمل های جراحی متنوعی مانند عمل ریشه دندان و کشیدن دندان عقل را در صورت لزوم انجام بدهند. برای اطمینان از سلامت دهان و دندان دو بار در سال مراجعه به دندانپزشک برای اکثر افراد میزان مطلوبی می باشد. در حالت ایده آل ، شما می توانید یک مراجعه را به جرم گیری دندان و دیگری را به عکس برداری از دهان و فک برای حذف هر گونه مشکل بالقوه ای اختصاص دهید.

تفاوت بین دندان پزشک و متخصص ارتودنسی چیست؟
قطعا جاهایی بین دندانپزشک و متخصص ارتودنسی همپوشانی وجود دارد.به بیان دیگر: همه متخصصان ارتودنسی دندان پزشکان صلاحیت دار هستند اما همه ی دندان پزشکان متخصص ارتودنسی نیستند. متخصص ارتودنسی معمولا در هماهنگی دندان و فک تخصص دارند، در حالی که دندان پزشکان می توانند از طریق جرم گیری، عکس برداری و جراحی به بیمار برای رسیدن به لبخندی تمیزتر و سالم تر کمک کنند.

دندان پزشک و متخصص ارتودنسی هر دو تحصیلات پایه ای را می گذرانند
یک متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک باید آموزش های پایه ای یکسانی را گذارنده باشند. هر دو باید مدرک دکترا از دانشگاه گرفته باشند. بعد از تحصیلات اولیه ، دندان پزشک عمومی می تواند تمرینات دندانپزشکی را شروع کند. در این مرحله، برای تخصص پیدا کردن در ارتودنسی، دندان پزشک باید یک دوره سه ساله تمام وقت در زمینه ارتودنسی را سپری کند. بنابراین تحصیلات پایه ای برای دندان پزشک و متخصص ارتودنسی هر دو نیازمند آموزش گسترده قبل از تمرین می باشد. یک دندان پزشک باید  ۶ سال آموزش عالی را سپری کند در حالی که یک متخصص ارتودنسی می بایست ۹ الی ۱۰ سال به منظور  گرفتن تخصص سپری کند.

برای مشکلی که در دهان خود دارم باید با دندانپزشک تماس بگیرم یا متخصص ارتودنسی؟
به طور معمول ،کار تشخیص ، درمان و مدیریت کردن سلامت کلی دهان شما مانند کارهای معمول دندان پزشکی ،معاینه ، جرم گیری و عکس برداری از دندان به عهده ی دندان پزشک می باشد. دندان پزشک ها همچنین کار کشیذن دندان و اصلاح مشکلات دندان مانند پر کردن سوراخ و ساختن مدل برای دندان مصنوعی را نیز انجام می دهند. اما در اغلب موارد اگر شما نیاز به درمانی داشته باشید که خارج از حیطه ی تخصصی دندانپزشک باشد او شما را به نوع دیگری از متخصص دهان و دندان ارجاع می دهد. به عنوان مثال اگر دندان شما نیاز به ردیف شدن داشته باشد،دندان پزشک تان شما را به یک متخصص ارتودنسی ارجاع می دهد.

هر کدام از این موارد را مشاهده کردید در اولین فرصت باید به یک دندان پزشک مراجعه کنید:
نگران سلامت کلی دندان و لثه های خود هستید.
مردد هستید در مورد اینکه شاید دندان سوراخ یا پوسیده دارید یا حتی لثه هایتان مشکل پیدا کرده.
می خواهید بدانید که چطور می توانید دهان و دندان خود را سالم نگه دارید تا از بیماری ها و مشکلات دیگر دندان پیشگیری کنید.

اگر هر کدام از این موارد برای شما آشنا به نظر رسید می بایست به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید:
دندان های شما کج شده ،انحراف پیدا کرده یا پر ازدحام شده است.
دندان های شما اور بایت یا آندر بایت شده است.
دندان هایتان روی جویدن غذا یا درست صحبت کردنتان تاثیر گذاشته است.
دندان هایتان درد های مختلفی (مانند سر درد) را برای شما ایجاد می کند.

ارتودنسی نامرئی یا اینویزیلاین
یکی دیگر از انتخاب های دندان پزشکی زیبایی “ارتودنسی نامرئی یا اینویزیلاین” می باشد.اینویزیلاین از قالب های روشنی استفاده می کند که سفارشی برای دهان شما ساخته می شود که دندان های شما را تراز کرده و لبخند زیباتری به وجود می آورد. برخلاف براکت های سنتی،نگهدارنده های اینویزیلاین تقریبا ارتودنسی نامرئی هستند و این نوع نگهدارنده ها برای اشخاصی که نمی خواهند براکت یا سیم روی دندانشان باشد ایده آل می باشد. ارتودنسی نامرئی با تجربیات موفقیت آمیز خود نشان داده است که می تواند به اندازه براکت ها موثر واقع می شود.

دندان پزشکی زیبایی
“دندان پزشکی زیبایی” زمینه ای است که بهترین قسمت های دندان پزشکی و ارتودنسی با هم ترکیب می شوند. این زمینه ی تخصصی از دندان پزشکی خصوصا روی زیبایی ظاهری لبخند از طریق گزینه هایی مانند سفید کردن دندان، روکش و پرسلن های دندانی تمرکز می کند. این فرآیند یک لبخند سالم و مشخص را بدون نیاز به براکت خلق می کند. دندان پزشکی زیبایی یک انتخاب مهم برای بزرگسالانی است که نمی خواهند دردسر ارتودنسی سنتی را تحمل کنند.

علل کجی دندان ها چیست؟

پژوهش های اخیر نشان داده است که کجی دندان، انحراف فک و دیگر مشکلات ارتودنسی، به دلیل عوامل ارثی یا وجود دندان های بزرگ در آرواره های کوچک نیست. تنفس دهانی، فشار زبان، بلع معکوس و مکیدن انگشت شست (که به عنوان عادات نادرست شناخته می شوند) دلایل واقعی این مشکلات ارتودنسی هستند. آلرژی، آسم و وضعیت دهان باز نیز به انحراف فک کمک می کنند.

پیشگیری از کجی دندان
التهاب لثه می تواند به کجی دندان که معمولا ناشی از عدم مراقبت صحیح دندان است، منجر شود. شما می توانید با رعایت موارد زیر از کجی دندان جلوگیری کنید:

1-شستشوی مرتب: شما باید دندان های خود را حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزنید.

2-کشیدن نخ دندان یکبار در روز: نخ دندان نیز می تواند مانع التهاب لثه ای شود.

3-مراجعه منظم به دندانپزشک: مراجعه به دندانپزشک نه تنها به جلوگیری از التهاب لثه ای کمک می کند، بلکه باعث می شود وجود هر نوع مشکلی که می تواند به کجی دندان منجر شود، توسط دندانپزشک تشخیص داده شود.

4-کاهش مکیدن انگشت شصت در کودکان: مکیدن انگشت شصت می تواند به مرور زمان باعث کجی دندان شود. همچنین کاهش استفاده از پستانک و شیشه شیر پس از سه سالگی می تواند موثر باشد.

کجی دندان دو دلیل اصلی دارد:

1-تکیه دادن صورت به دست در طول روز
با توجه به اینکه ما بیشتر زمان خود را در دفتر و پشت میز کار یا کامپیوتر می گذرانیم، تعجبی نیست اگر وضعیت نادرست در محل کار به عنوان یک مقصر شناخته شود. نشتن پشت میز میتواند باعث ایجاد وضعیت نادرست نشستن شده، بدین صورت که کمر ما را به جلو خم می کند. زمانیکه از بالا نگه داشتن سر و صورت بر خلاف جریان جاذبه خسته شدیم، صورت خود را به دست ها و مچ خود تکیه میدهیم. راه حل:اگر برای معطوف بودن توجه به کامپیوتر یا میز کار، زمان زیادی سر خود را بالا نگه میدارید، از تمرین های زیر برای ایجاد تعادل بهره ببرید. وقتی متوجه شدید که به سمت جلو خم شده اید،  همانطور که وقتی کودک بودیم به ما می گفتند، سریعاَ ‹صاف بنشینید›، به موقعیتی که قسمت تحتانی کمر و لگن در آن قرار گرفته دقت کنید.

2-خوابیدن روی صورت (یا شکم)
خوابیدن روی صورت یکی از دلایل ایجاد کجی دندان است. اگر به ساختار جمجمه انسان نگاهی بیاندازید، می توانید ببینید که دندان ها کمی جلو آمده اند. بنابراین، خوابیدن روی صورت باعث وارد شدن این فشار آرام و مداوم بر روی دندان ها شده و منجر به تغییر آن ها می شود. راه حل :زمانی که به تختخواب می روید به پشت یا پهلوها بخوابید. اگر در نیمه های شب متوجه شدید که روی شکم خوابیده اید،سریعا تغییر موقعیت دهید.

درمان کجی دندان
کجی دندان ها با ارتودنسی قابل درمان است، در این روش معمولاَ از بریس های دندانی برای حرکت دندان ها به سمت عقب و قرار دادن آنها در موقعیت مناسب، استفاده می شود. امروزه چندین نوع بریس دندانی ارتودنسی وجود دارد که هر کدام رنگ و سبک متفاوتی دارد که شما بنابر سلیقه شخصی خود آن ها را انتخاب می کنید. بسیاری از افراد بزرگسال در حال حاضر از بریسی استفاده می کنند که با رنگ دندان های آنها هماهنگی داشته باشد چرا که این موضوع به پنهان کردن این حقیقت که آنها بریس دندانی ارتودنسی گذاشته اند کمک می کند. استفاده از بریس: با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید. اگر استفاده از بریس گزینه مناسبی برای شما باشد، ایشان درمورد انواع مختلف بریس هایی که برای مشکل شما مناسب است توضیحی خواهند داد. بگذارید متخصص ارتودنسی شما بداند که به چه نوع بریسی علاقه دارید. استفاده ازنگهدارنده برای مشکلات جزئی: می توان از نگه دارنده ها برای درمان مشکلاتی نظیر فاصله جزئی بین دندان یا کجی صرفاَ یک دندان، استفاده کرد. نگه دارنده ارتودنسی شما به طور ویژه برای شما ساخته شده زیرا باید مشکل خاصی که شما دارید را برطرف کند. در طی این فرایند، متخصص ارتودنسی با استفاده از ماده ضخیمی به نام آلژینات، قالبی از دهان شما درست کرده و از این قالب برای ساخت نگه دارنده شما استفاده می کند. استفاده از روکش پرسلن ارتودنسی: این روکش ها الزاماَ برای رفع مشکلات مربوط به پرسلن یا پوسته رزین به کار می روند و نه ترمیم آنها. این روکش ها در برابر لکه مقاوم بوده (اگر از نوع پرسلن باشند) و شبیه به دندان های طبیعی به نظر می رسند. این روکش ها دائمی بوده و قابل ترمیم نسیتند. 

توصیه ها و دستور العملها پس از قرار دادن براکت های ارتودنسی

در دوره ارتودنسی چه چیزهایی به دندانها و لثه آسیب وارد میکنند
مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که دندانپزشک میگوید ممکن است موجب پوسیدگی دندان شود، باید در دوران درمان ارتودنسی  با براکت محدود شود. این غذاها به براکت میچسبند و در سطح دندان به مدت طولانی باقی می مانند. اگر میخواهید غذاها و نوشیدنی های مملو از قند مصرف کنید در دوران درمان ارتودنسی، توصیه میشود آنها را همراه با وعده غذای اصلی مصرف نمایید. دقت کنید بلافاصله پس از مصرف این غذاها حتما مسواک بزنید و دهان خود را شستشو دهید. در دوران درمان ارتودنسی میان وعده های بین روز نباید حاوی قند باشند و پس از مصرف آنها باید مسواک بزنید یا در صورتی که مسواک در دسترس ندارید، دهان را کامل شستشو دهید. 

چند روز اول ارتودنسی چه غذاهایی بخوریم؟
اگر چه برخی از بیماران با این که براکت ارتودنسی در دهان دارند، میتوانند هر چیزی بخورند و بنوشند بدون این که مشکلی پیش بیاید، اما برخی عادات غذایی باعث شکستن ابزارهای ارتودنسی و افزایش خطر بیماریهای دهان و دندان هستند. هدف ما این است که با کمترین اشکال درمان انجام شود و تا حد ممکن ابزارهای ارتودنسی دچار شکستگی و آسیب نشوند و بیمار دچار عوارض ناشی از رژیم بد غذایی نشود. به خاطر داشته باشید که هر چه وضعیت سلامت دهان و دندان بهتر باشد، نتیجه درمان ارتودنسی نیز بهتر خواهد بود. بنابراین رژیم غذایی سالم در حین درمان ارتودنسی و پس از آن اهمیت بسزایی دارد. 

چه غذاهایی در دوره ارتودنسی نباید خورد؟
1-زمانی که براکت ارتودنسی در دهان دارید از خوردن انواع شکلات (آدامس، تافی، کارامل، شکلات، پاستیل و غیره) یا غذاهای چسبناک خودداری کنید
2-زمانی که براکت ارتودنسی در دهان دارید از خوردن انواع خوراکیها یا غذاهای سفت مانند یخ خودداری کنید
3-زمانی که براکت ارتودنسی در دهان دارید از خوردن انواع نوشیدنیهای گاز دار از جمله نوشابه رژیمی خودداری کنید
4-زمانی که براکت ارتودنسی در دهان دارید از خوردن ذرت بو داده (پاپ کورن) خودداری کنید
5-زمانی که براکت ارتودنسی در دهان دارید از خوردن تخمه شکستن (از جمله تخمه آفتابگردان و کدو) خودداری کنید
6-زمانی که براکت ارتودنسی در دهان دارید از خوردن مرکبات (به واسطه اسیدی بودن اگر زیاد مصرف شوند مینای دندان را حل میکنند) خودداری کنید

در دوره ارتودنسی چه چیزهایی به براکت آسیب وارد میکنند

براکت ارتودنسی با چسب به دندانها متصل شده است و نیروی معمول خوردن را میتواند تحمل کند. اما غذاهای جویدنی مانند کارامل و نانهای سفت ممکن است سیم ارتودنسی را خم و کج کنند و باعث تاخیر در درمان و نیاز مجدد به مطب متخصص ارتودنسی برای اصلاح آن شوند. ذرت بو داده به چند شکل ممکن است براکت را خراب کند. غلاف ذرت ممکن است در زیر براکت گیر کرده و باعث تحریک بافتهای لثه شود. ذرتهایی که خوب باز نشده اند و سفت مانده اند ممکن است موجب شکستن براکت ارتودنسی  یا خم شدن و از جا در آمدن سیم شوند. و همچنین خوردن برخی غذاها ممکن است سیم خم شده یا بشکند و یا براکت از دندان جدا شود. غذاهای سفت مانند مغزهای گیاهی، شکلاتهای سفت، چیپس و پفک به براکت آسیب وارد میکنند بنابراین از مصرف آنها باید اجتناب کنید. جویدن یخ، مداد و ناخن نیز ممکن است موجب خراب شدن ابزار ارتودنسی شوند. 

برخی از غذاها مانند سیب کامل، هویج خام و سالاد اگر چه میان وعده های بسیار سالمی هستند اما در دورانی که براکت ارتودنسی  در دهان دارید بهتر است آنها را مصرف نکنید چرا که ممکن است براکت ارتودنسی  را خراب کنند. به یاد داشته باشید اگر هر سوالی درباره غذاهایی که نباید مصرف کنید دارید، حتما از متخصص ارتودنسی خود بپرسید. چسب مورد استفاده برای اتصال براکتها به سطح دندانها به سرعت سخت میشود. بنابراین پس از ترک مطب میتوانید هر چه میخواهید بخورید اما به مواد غذایی که در اینجا به آنها اشاره شد توجه داشته باشید. تا زمانی که به براکت ارتودنسی  خود عادت کنید، میتوانید تا چند روز غذاهای نرم مصرف کنید.

نکات مهم در ارتودنسی بزرگسالان

در سالهای اخیر درخواست درمان ارتودنسی در بزرگسالان افزایش زیادی داشته است. علت افزایش تمایل بزرگسالان به ارتودنسی کردن دندانها عبارتند از : 
- افزایش آگاهی نسبت به دندانپزشکی پیشگیرانه و افزایش دوام و طول عمر دندانهای طبیعی 
- کاهش نگرانی بابت نازیبایی سیم و براکت ارتودنسی به خاطر تولید و عرضه انواع براکتهای سرامیکی و نوع زبانی که بسیار کمتر از براکتهای فلزی مشهود هستند 
- ارتودنسی دندانها یا گذاشتن براکت و سیم در دهان از نظر اجتماعی امروزه قابل قبول تر بوده و نشانه اهمیت دادن به سلامتی و زیبایی دهان است. 
- دندانپزشکان مرتبا مراقبت و درمان پریودنتال و ترمیمی را توصیه می کنند و در بسیاری از موارد درمان ارتودنسی همراه با درمانهای دیگر دندانپزشکی لازم است.

 مشکلات ارتودنسی بزرگسالان 

درمان ارتودنسی معمولا در کودکان و در مراحل بلوغ یا زودتر از آن و در شرایطی که فک و دندانهای دائمی در حال رشد هستند شروع می شود چون در این زمان حرکت دندانها بیشتر بوده و طول درمان کوتاهتر می شود. بنابراین والدین باید بدانند بهترین سن براید درمان ارتودنسی در سنین دبستان است. 
ارتودنسی در بزرگسالی نیز قابل انجام است اما ممکن است به چند دلیل درمان طولانی تر یا پیچیده تر شود: 
- توقف رشد در بزرگسالی: مشکلات اسکلتی مهم را در بزرگسالی به دلیل پایان یافتن دوران رشد، باید با جراحی فک اصلاح کرد. 
- کاهش خون رسانی به بافتهای دهان و کاهش پشتیبانی لثه: به خاطر پشتیبانی کمتر و اتصال کمتر لثه و رباطهای پریودنتال، تنها فشار ملایمی میتوان به دندانها وارد کرد و حرکت دندان در مقایسه با ارتودنسی در کودکان، باید کند تر انجام شود. 
- وجود دندانهای به شدت ترمیم شده یا از دست رفته: افتادن دندان می تواند به حرکت فیزیولوژی دندانها و یا کج شدن آنها و بیرون زدن دندان متناظر در فک مقابل منجر شود که هر کدام از اینها موجب بهم ریختگی دندانها و پیچیدگی درمان ارتودنسی می شود.

مقایسه ارتودنسی در کودکی و بزرگسالی

نکات مهمی که برای براکت ارتودنسی  افراد بزرگسال باید در نظر گرفته شود 
- باید مشکلات پزشکی بیمار در نظر گرفته شود. مصرف استروئید یا بیس فسفونات بر بازسازی و تبدیل سلولهای استخوان تاثیر گذاشته در نتیجه حرکت دندان را کند می کند. 
- اولویت معمولا درمانهای ترمیمی و مشکلات لثه است. 
- وضعیت لثه با استفاده از رادیوگرافهای پری اپیکال داخل دهان بررسی می شود تا ارتفاع استخوان مشخص شود و در حین درمان وضعیت لثه دائما ارزیابی می شود. 
- ملاحظات بیومکانیکی باید صورت بگیرد چرا که در برخی شرایط کاهش ارتفاع استخوان و جا به جایی مرکز مقاومت به علت تجمع پلاک و رسوب و یا تحلیل استخوان باعث دشوار شدن حرکت دندان می شود. 
- مشکلات مفصل گیجگاهی فکی و مسیر بسته شدن ارزیابی می شود و از جمله فاکتورهای مهم جای خالی دندان و جفت نبودن سطح جونده دندانهاست چرا که عملکرد بایت بسیار مهم است. 
- مشکلات اسکلتی و مال اکلوژن شدید مانند دیپ بایت تنها با روش جراحی قابل درمان هستند. 
- انکوریج (لنگر برای ابزارهای دهانی ارتودنسی  مانند براکت) بسته به موقعیت دندانها متفاوت است. 
- با افزایش سن وضعیت استخوانها تغییر می کند به طوری که استخوان غشایی (کورتیکال) بیشتر و اسفنجی (کنسلوس) کمتر شده و حرکت دندان کاهش می یابد. 
- چون پهنای بافتهای پشتیبانی کننده دندان یا رباط پریودنتال کاهش یافته است و فواصل بین محل های اتصال طولانی تر شده است (چون هیچ حرکتی فیزیولوژی دیگر وجود ندارد)، نیروی کمی می توان به دندانها اعمال کرد. 
- به ندرت هدگیر همراه با براکت ارتودنسی  در بزرگسالان استفاده می شود اما در صورتی که بیمار همکاری کند، برای ایجاد یا تقویت لنگر مفید است. 
- ابزارهای ارتودنسی  رنگی و نوع زبانی معمولا بیشتر مورد درخواست بزرگسالان قرار دارد. 
- طولانی تر شدن زمان درمان و معمولا استفاده مادام العمر از نگهدارنده ارتودنسی  برای اصلاح بایت و حفظ موقعیت جدید (پس از درمان) آن لازم است. 
در چه مواردی ارتودنسی همراه با درمانهای دندانپزشکی لازم است؟ 
ارتودنسی جنبی یا کمکی (ADJUNCTIVE ORTHODONTICS) به برنامه درمانی جامع دندانپزشکی گفته می شود که در آن ارتودنسی، در کنار درمانهای دیگر دهان و دندان انجام می شوند. بزرگسالانی که دندان بندی سالمی ندارند و نیازمند درمانهای پروتزی، ترمیمی و لثه هستند، ممکن است به دلایل زیر به درمان ارتودنسی یا براکت نیز نیاز داشته باشند: 
- بستن فواصل بین دندانها 
- صاف کردن دندانهای پشتیبانی کننده پروتز (معمولا در بریج دندان) که کج شده اند. 
- اصلاح بیرون زدگی بیش از حد دندان 
- بیرون کشیدن دندان شکسته 
اصول ارتودنسی جنبی 
درمان جنبی ارتودنسی معمولا برای تسهیل ترمیم مناسب دندان پوسیده، بهبود سلامت لثه توسط تسهیل در پاک کردن جرمها از نواحی دور از دسترس و یا نسبت مطلوب ریشه و تاج برای سوار کردن پروتز انجام می شود. 
دندان بندی نامناسب می تواند سلامت لثه یا دهان را به خطر بیندازد چون بافتهای پشتیبانی کننده دندان را تضعیف می کند. در صورتی که دندان، پشتیبانی خوبی نداشته باشد، راحت تر حرکت کرده و به موقعیتهای نامطلوب جا به جا می شود. 
دلایل حرکت و جا به جایی خود به خود دندان عبارتند از: 
- کاهش استخوان تکیه گاه دندان که در مقابل نیروی بایت (جویدن) و بافت نرم نمی تواند مقاومت کند. 
- التهاب لثه باعث بیرون زدن دندانها از جای خود می شود که منجر به مشکلات بایت و در نهایت جا به جایی دندان می شود. 
- سطح تماس نامناسب که باعث انحراف دندان میشود مثلا انحراف دندانهای جلو با شیب به جلو (پروکلینیشن) به علت جا به جایی فک پایین به سمت جلو 
- عدم پشتیبانی در عقب دهان که باعث وارد آمدن فشار زیاد به دندانهای جلو و جلو زدگی آنها (با شیب به جلو) می شود.

عوامل تاثیرگذار بر هزینه های ارتودنسی

عوامل تأثیرگذار بر هزینه‌های ارتودنسی

نوع بریس‌های ارتودنسی

یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر قیمت‌ها، نوع بریسی است که انتخاب می‌کنید. در اینجا، ما انواع مختلف بریس‌های ارتودنسی، مزایا و معایب آن‌ها و تفاوت قیمت آن‌ها را برایتان شرح می‌دهیم.

بریس‌های فلزی یا سنتی ارتودنسی

این‌ها همان سیم‌ها و براکت‌های فلزی هستند که نام بریس، تصویر آن‌ها را به ذهن بسیاری از افراد متبادر می‌کند. این نوع بریس‌ها ارتودنسی ارزان‌ترین نوع بریس‌ها بوده، اما نیاز به مراجعه مکرر به متخصص ارتودنسی دارند، که این می‌تواند قیمت درمان را بالا ببرد.

 بریس‌های سرامیکی ارتودنسی

 بریس‌های سرامیکی ارتودنسی هم شکل و هم اندازه بریس‌های فلزی بوده، با این تفاوت که براکت‌های این بریس‌ها به رنگ دندان یا شفاف هستند که این باعث می‌شود کمتر به چشم بیایند. بریس‌های سرامیکی ارتودنسی بسیار گران‌تر از بریس‌های فلزی بوده اما اگر بیمار به خوب از آن‌ها مراقبت نکند به راحتی لکه می‌زنند که رفع آن‌ نیازمند مراجعه بیشتر به ارتودنتیست و در نتیجه صرف هزینه بیشتر است.

بریس‌های لینگوال ارتودنسی

 بریس‌های لینگوال ارتودنسی همان بریس‌های فلزی سنتی هستند، با این تفاوت که این بریس‌ها پشت دندان‌ها قرا می‌گیرند. آن‌ها گران‌تر بوده و از آنجا که معمولاً برای بیمار ایجاد ناراحتی می‌کنند، ممکن است که در ابتدا نیاز به تنظیم داشته باشند.

ارتودنسی نامرئی ارتودنسی

ردیف کننده‌های اینویزیلاین متحرک بوده و هر دو هفته یک بار تعویض می‌شوند، که به همین دلیل گران‌ترین گزینه موجود بوده و قیمت آن‌ها، به دلیل نیاز به مراجعات مکرر به مطب متخصص ارتودنسی جهت تعویض بریس، بالاتر نیز می‌رود؛ همچنین درمان با این بریس‌ها در مقایسه با روش‌های دیگر بیشتر طول می‌کشد.

تشخیص

برای تشخیص از عکس‌های رادیولوژی و عکس‌های تشخیصی استفاده می‌شود که به متخصص ارتودنسی کمک می‌کنند دندان‌هایتان را ارزیابی کند تا بتواند در مورد مراحل بعدی کار تصمیم بگیرد.

شرایط کلی دندان‌ها

هزینه درمان ارتودنسی به پیچیدگی مشکل دندان‌ها و نوع درمان بستگی دارد. گاهی اوقات نیاز می‌شود که بیمار تحت روش‌های درمانی دیگری مانند پر کردن، کشیدن دندان و غیره قرار بگیرد تا برای نصب بریس‌ها آماده شود. کج بودن یا شلوغی دندان‌ها، اوربایت و آندربایت نیز می‌بایست پیش از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی درمان شوند. در جلسه مشاوره، شما ارزیابی شده و فهرست کاملی از تمام درمان ارتودنسی که نیاز دارید و قیمت آن‌ها به شما داده می‌شود.

سن

سن ایده‌آل برای شروع درمان ارتودنسی از ۳ تا ۱۲ سال است. درمان ارتودنسی بزرگسالان دشوارتر بوده و به همان مقدار نیز گران‌تر است. برای مثال کسانی که تحت درمان قرار می‌گیرند می‌بایست تا آخر عمر شب‌ها یک نگهدارنده بپوشند تا نتایج درمان ارتودنسی حفظ شود، که این مورد نیز مراجعات بیشتر به مطب ارتودنتیست را ضروری می‌سازد.

آیا بیمه، بریس‌های  ارتودنسی را پوشش می‌دهد؟ 

به ندرت پیش می‌آید که بیمه تمامی هزینه یک درمان ارتودنسی را پوشش دهد، اما بسیاری از بیمه‌ها بخشی از هزینه آن را پرداخت می‌کنند. معمولاً بیمه‌ها درمان‌هایی را پوشش می‌دهند که برای سلامتی و بهزیستی بیمار ضروری تلقی می‌شوند. این موارد شامل وسایلی مثل براکت‌های فلزی می‌شود، حال آنکه ردیف کننده‌های اینویزیلاین و بریس‌های ارتودنسی شفاف معمولاً پوشش داده نمی‌شوند، زیرا آن‌ها ضروری محسوب نمی‌شوند. توصیه می‌کنیم در مورد مسئله بیمه، نکات زیر را رعایت کنید:

۱- اگر بیمه درمانی یا دندانپزشکی دارید، در مورد سطح پوشش آن از بیمه‌گر خود سؤال کنید. اگر بیمه درمانی یا دندانپزشکی‌تان ارتودنسی  را پوشش نمی‌دهد، می‌توانید خود را تحت بیمه تکمیلی ارتودنسی نیز قرار دهید. حتماً، برای انواع بیمه‌ها، در مورد درصدی که پوشش می‌دهند و حداکثر مزایای قابل پرداخت در طول مدت اعتبار آن‌ها سؤال کنید.
۲- همچنین توصیه می‌شود در تمام مدتی که تحت درمان ارتودنسی هستید نوع یا شرایط بیمه‌تان را تغییر ندهید. اکثر بیمه‌های ارتودنسی، در صورتی که بریس‌ها پیش از تاریخ شروع قرارداد بیمه نصب شده باشند، آن‌ها را پوشش نمی‌دهند. زیرا در این صورت، مشکل دندان‌ها یک عارضه از قبل موجود محسوب شده و بیمه آن را پوشش نمی‌دهد.
۳- اگر واجد شرایط دریافت بیمه مستمندان [مربوط به آمریکا است] هستید و بریس‌ها ارتودنسی نیز ضروری محسوب شوند، بیمه مستمندان آن‌ها را پوشش می‌دهد. حتماً در مورد درصد پوشش و حداکثر مزایای قابل پرداخت طرح بیمه خود سؤال کنید.اگر بیمه داشته باشید، یکی از اعضاء تیم ما به شما کمک می‌کند تا مشخص کنید که درمانتان پوشش داده می‌شود یا خیر. 

مراقبتهای بعد از ارتودنسی

ارتودنسی کار بسیار ظریف و دقیقی است که موفقیت کامل آن مستلزم همکاری بین بیمار و پزشک می باشد.و رعایت نکات زیر باعث رسیدن به این مهم است.

رعایت نظم در مراجعات به متخصص ارتودنسی: یکی از نکات مهم در هنگام درمان ارتودنسی این است که فرد به شکل کاملاً منظم به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. این مراجعات صرفاً جهت کنترل دستگاه‌ها نیست بلکه در هر جلسه بنا به ضرورت، دستگاهها تنظیم و فعال می‌‌شوند تا درمان ارتودنسی به بهترین شکل انجام شود.

رعایت بهداشت دهان و دندان: اگر به دستگاه ارتودنسی که در دهان می‌‌باشد دقت شود یک اختلاف سطح باریک بین دستگاه فلزی یا براکت و دندان مشاهده می‌ شود. این فضا با اینکه کوچک به نظر می‌ رسد اما از لحاظ تجمع مواد غذایی و میکروبی و ایجاد پوسیدگی منطقه بسیار مستعدی می‌‌باشد و همچنین تمیز کردن این ناحیه بسیار سخت تر از مناطق دیگر می‌‌باشد.

متخصص ارتودنسی کاملاً در مورد چگونگی تمیز کردن دستگاههای ثابت ارتودنسی برای شما توضیح خواهد داد ولی اینجا به نکاتی اشاره می‌ نماییم همیشه هنگام تمیز کردن دندانها از یک سمت آغاز کنید و تک تک دندانها را باید پاک نمایید. تا به سمت دیگر ختم شود. اگر این نظم رعایت شود پاک کردن تمامی دندانها انجام می‌شود. همواره به یاد داشته باشید که تمیز کردن دندانهای عقبی به درستی صورت گیرد.پس از تمیز کردن و یا در حین آن دندانهای خود را در آینه مشاهده نمایید که آیا تمامی قسمتها تمیز شده اند و آیا مواد غذایی در بین دستگاهها ارتودنسی باقی مانده یا خیر.

تمیز کردن دندانهای دارای دستگاه ارتودنسی  ثابت مشکل تر از تمیز کردن دندانهای بدون دستگاه می‌باشد. ولی با رعایت بهداشت مناسب می‌توان از ایجاد مشکلات دندانی مانند پوسیدگی و مشکلات لثه جلوگیری نمود.

ابتدا مسواک را با زاویه بگیرید بگونه ای که مسواک ارتودنسی  بین لثه و دندان قرار گیرد. سپس با حرکت چرخشی از سمت لثه به سمت تاج دندان، مسواک را حرکت دهید تا سطح بیرونی دندان تمیز شود. (برای دندانهای بالا حرکت مسواک ارتودنسی  باید همیشه از بالا به پایین و برای دندانهای پایین از پایین به بالا باشد)

در صورتی که این روش به تنهایی جهت تمیز کردن دندانها، کارآیی لازم را نداشته باشد، استفاده از روش زاویه 45 درجه می‌‌تواند کمک کننده باشد.در این روش، قرار گرفتن موهای مسواک با زاویه 45 درجه نسبت به سطح دندان، حد فاصل براکت ارتودنسی  و لثه را از مواد غذایی پاک می‌‌کند. تغییر جهت زاویه 45 درجه به سمت براکت، حد فاصل براکت و دندان را نیز تمیز می‌ کند.

برای تمیز کردن سطوح بالایی دندانها از سطح اصلی مسواک ارتودنسی  استفاده کنید و سپس دهان خود را با آب شستشو دهید. برای تمیز کردن سطح پشتی دندانها از نوک مسواک استفاده نمایید.

با توجه به وجود دستگاههای ارتودنسی  در دهان،  استفاده از نخ دندان مشکلتر می‌باشد. ارتودنتیست به شما آموزش می دهد که چگونه با نخ دندان مخصوص، بین دندانها را تمیز کنید. نخ دندان مخصوص، عبور دادن نخ از زیر سیم های ارتودنسی  را تسهیل می نماید.

استفاده از دهان شویه ها به همراه مسواک و نخ دندان، باعث تقویت اثر مسواک و نخ دندان و کاهش میکروب ها در محیط دهان می گردد. مطالعه بر روی آن نشان داد که دهان شویه قادر است تعداد میکروبها در اطراف دستگاههای ارتودنسی  را کاهش دهد و سبب کاهش پوسیدگی و بیماری لثه در بیماران ارتودنسی شود.

در فردی که دستگاه ارتودنسی دارد نقاط مهم جهت تمیز کردن عبارتند از: سطوح مختلف دندان، منطقه بین دستگاهها و لثه، منطقه زیر سیم‌ها و اطراف براکتها..

چگونگی مراقبت از دستگاه ارتودنسی : با انجام درمان ارتودنسی، وضعیت زندگی شما تغییر چندانی نخواهد کرد ولی باید مسایلی را رعایت کرد تا در نهایت دندانهای ردیف و سالم داشته باشید.

اگر دستگاه متحرک ارتودنسی  دارید در ساعاتی که از آن استفاده نمی کنید حتماً آنرا در جعبه مخصوص خود که حاوی آب باشد قرار دهید. هیچ گاه دستگاه متحرک خود را داخل دستمال کاغذی قرار ندهید چون ممکن است آسیب ببیند.

غذاهای سخت مانند چیپس، آجیل، بلال، ذرت بو داده، ته دیگ و....می توانند موجب آسیب به دستگاههای ارتودنسی  شوند. برای خوردن بعضی از غذاهای سفت مانند سیب یا هویج می توان آنها را به قطعات کوچکتر تقسیم کرد  وجود مواد غذایی شیرین در مجاورت براکت‌ها ارتودنسی  و سیم‌ها و تمیز نکردن آنها می‌‌تواند شانس ایجاد پوسیدگی دندانها را افزایش دهد.

در هنگام ورزشهایی که احتمال ضربه وجود دارد از محافظ های مخصوص دهان باید استفاده شود.برای کودکان در حال ورزش، باید از محافظ مخصوص دهان استفاده کرد.

اگر دستگاه ارتودنسی شکست و یا از جای خود خارج شد سریعاً به ارتودنتیست مراجعه کنید . اگر قطعه ای از سیم دستگاه، از جای خود خارج شد و لب و دهان شما را آزار داد با فشار بسیار آرام دست، سیم ارتودنسی  را به جای خود باز گردانید. اگر این کار عملی نبود قطعه ای موم نرم بر روی این قسمت تیز قرار دهید که تا زمان مراجعه، لب و دهان شما آسیب نبیند.