نکات مهم در ارتودنسی بزرگسالان

در سالهای اخیر درخواست درمان ارتودنسی در بزرگسالان افزایش زیادی داشته است. علت افزایش تمایل بزرگسالان به ارتودنسی کردن دندانها عبارتند از : 
- افزایش آگاهی نسبت به دندانپزشکی پیشگیرانه و افزایش دوام و طول عمر دندانهای طبیعی 
- کاهش نگرانی بابت نازیبایی سیم و براکت ارتودنسی به خاطر تولید و عرضه انواع براکتهای سرامیکی و نوع زبانی که بسیار کمتر از براکتهای فلزی مشهود هستند 
- ارتودنسی دندانها یا گذاشتن براکت و سیم در دهان از نظر اجتماعی امروزه قابل قبول تر بوده و نشانه اهمیت دادن به سلامتی و زیبایی دهان است. 
- دندانپزشکان مرتبا مراقبت و درمان پریودنتال و ترمیمی را توصیه می کنند و در بسیاری از موارد درمان ارتودنسی همراه با درمانهای دیگر دندانپزشکی لازم است.

 مشکلات ارتودنسی بزرگسالان 

درمان ارتودنسی معمولا در کودکان و در مراحل بلوغ یا زودتر از آن و در شرایطی که فک و دندانهای دائمی در حال رشد هستند شروع می شود چون در این زمان حرکت دندانها بیشتر بوده و طول درمان کوتاهتر می شود. بنابراین والدین باید بدانند بهترین سن براید درمان ارتودنسی در سنین دبستان است. 
ارتودنسی در بزرگسالی نیز قابل انجام است اما ممکن است به چند دلیل درمان طولانی تر یا پیچیده تر شود: 
- توقف رشد در بزرگسالی: مشکلات اسکلتی مهم را در بزرگسالی به دلیل پایان یافتن دوران رشد، باید با جراحی فک اصلاح کرد. 
- کاهش خون رسانی به بافتهای دهان و کاهش پشتیبانی لثه: به خاطر پشتیبانی کمتر و اتصال کمتر لثه و رباطهای پریودنتال، تنها فشار ملایمی میتوان به دندانها وارد کرد و حرکت دندان در مقایسه با ارتودنسی در کودکان، باید کند تر انجام شود. 
- وجود دندانهای به شدت ترمیم شده یا از دست رفته: افتادن دندان می تواند به حرکت فیزیولوژی دندانها و یا کج شدن آنها و بیرون زدن دندان متناظر در فک مقابل منجر شود که هر کدام از اینها موجب بهم ریختگی دندانها و پیچیدگی درمان ارتودنسی می شود.

مقایسه ارتودنسی در کودکی و بزرگسالی

نکات مهمی که برای براکت ارتودنسی  افراد بزرگسال باید در نظر گرفته شود 
- باید مشکلات پزشکی بیمار در نظر گرفته شود. مصرف استروئید یا بیس فسفونات بر بازسازی و تبدیل سلولهای استخوان تاثیر گذاشته در نتیجه حرکت دندان را کند می کند. 
- اولویت معمولا درمانهای ترمیمی و مشکلات لثه است. 
- وضعیت لثه با استفاده از رادیوگرافهای پری اپیکال داخل دهان بررسی می شود تا ارتفاع استخوان مشخص شود و در حین درمان وضعیت لثه دائما ارزیابی می شود. 
- ملاحظات بیومکانیکی باید صورت بگیرد چرا که در برخی شرایط کاهش ارتفاع استخوان و جا به جایی مرکز مقاومت به علت تجمع پلاک و رسوب و یا تحلیل استخوان باعث دشوار شدن حرکت دندان می شود. 
- مشکلات مفصل گیجگاهی فکی و مسیر بسته شدن ارزیابی می شود و از جمله فاکتورهای مهم جای خالی دندان و جفت نبودن سطح جونده دندانهاست چرا که عملکرد بایت بسیار مهم است. 
- مشکلات اسکلتی و مال اکلوژن شدید مانند دیپ بایت تنها با روش جراحی قابل درمان هستند. 
- انکوریج (لنگر برای ابزارهای دهانی ارتودنسی  مانند براکت) بسته به موقعیت دندانها متفاوت است. 
- با افزایش سن وضعیت استخوانها تغییر می کند به طوری که استخوان غشایی (کورتیکال) بیشتر و اسفنجی (کنسلوس) کمتر شده و حرکت دندان کاهش می یابد. 
- چون پهنای بافتهای پشتیبانی کننده دندان یا رباط پریودنتال کاهش یافته است و فواصل بین محل های اتصال طولانی تر شده است (چون هیچ حرکتی فیزیولوژی دیگر وجود ندارد)، نیروی کمی می توان به دندانها اعمال کرد. 
- به ندرت هدگیر همراه با براکت ارتودنسی  در بزرگسالان استفاده می شود اما در صورتی که بیمار همکاری کند، برای ایجاد یا تقویت لنگر مفید است. 
- ابزارهای ارتودنسی  رنگی و نوع زبانی معمولا بیشتر مورد درخواست بزرگسالان قرار دارد. 
- طولانی تر شدن زمان درمان و معمولا استفاده مادام العمر از نگهدارنده ارتودنسی  برای اصلاح بایت و حفظ موقعیت جدید (پس از درمان) آن لازم است. 
در چه مواردی ارتودنسی همراه با درمانهای دندانپزشکی لازم است؟ 
ارتودنسی جنبی یا کمکی (ADJUNCTIVE ORTHODONTICS) به برنامه درمانی جامع دندانپزشکی گفته می شود که در آن ارتودنسی، در کنار درمانهای دیگر دهان و دندان انجام می شوند. بزرگسالانی که دندان بندی سالمی ندارند و نیازمند درمانهای پروتزی، ترمیمی و لثه هستند، ممکن است به دلایل زیر به درمان ارتودنسی یا براکت نیز نیاز داشته باشند: 
- بستن فواصل بین دندانها 
- صاف کردن دندانهای پشتیبانی کننده پروتز (معمولا در بریج دندان) که کج شده اند. 
- اصلاح بیرون زدگی بیش از حد دندان 
- بیرون کشیدن دندان شکسته 
اصول ارتودنسی جنبی 
درمان جنبی ارتودنسی معمولا برای تسهیل ترمیم مناسب دندان پوسیده، بهبود سلامت لثه توسط تسهیل در پاک کردن جرمها از نواحی دور از دسترس و یا نسبت مطلوب ریشه و تاج برای سوار کردن پروتز انجام می شود. 
دندان بندی نامناسب می تواند سلامت لثه یا دهان را به خطر بیندازد چون بافتهای پشتیبانی کننده دندان را تضعیف می کند. در صورتی که دندان، پشتیبانی خوبی نداشته باشد، راحت تر حرکت کرده و به موقعیتهای نامطلوب جا به جا می شود. 
دلایل حرکت و جا به جایی خود به خود دندان عبارتند از: 
- کاهش استخوان تکیه گاه دندان که در مقابل نیروی بایت (جویدن) و بافت نرم نمی تواند مقاومت کند. 
- التهاب لثه باعث بیرون زدن دندانها از جای خود می شود که منجر به مشکلات بایت و در نهایت جا به جایی دندان می شود. 
- سطح تماس نامناسب که باعث انحراف دندان میشود مثلا انحراف دندانهای جلو با شیب به جلو (پروکلینیشن) به علت جا به جایی فک پایین به سمت جلو 
- عدم پشتیبانی در عقب دهان که باعث وارد آمدن فشار زیاد به دندانهای جلو و جلو زدگی آنها (با شیب به جلو) می شود.

عوامل تاثیرگذار بر هزینه های ارتودنسی

عوامل تأثیرگذار بر هزینه‌های ارتودنسی

نوع بریس‌های ارتودنسی

یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر قیمت‌ها، نوع بریسی است که انتخاب می‌کنید. در اینجا، ما انواع مختلف بریس‌های ارتودنسی، مزایا و معایب آن‌ها و تفاوت قیمت آن‌ها را برایتان شرح می‌دهیم.

بریس‌های فلزی یا سنتی ارتودنسی

این‌ها همان سیم‌ها و براکت‌های فلزی هستند که نام بریس، تصویر آن‌ها را به ذهن بسیاری از افراد متبادر می‌کند. این نوع بریس‌ها ارتودنسی ارزان‌ترین نوع بریس‌ها بوده، اما نیاز به مراجعه مکرر به متخصص ارتودنسی دارند، که این می‌تواند قیمت درمان را بالا ببرد.

 بریس‌های سرامیکی ارتودنسی

 بریس‌های سرامیکی ارتودنسی هم شکل و هم اندازه بریس‌های فلزی بوده، با این تفاوت که براکت‌های این بریس‌ها به رنگ دندان یا شفاف هستند که این باعث می‌شود کمتر به چشم بیایند. بریس‌های سرامیکی ارتودنسی بسیار گران‌تر از بریس‌های فلزی بوده اما اگر بیمار به خوب از آن‌ها مراقبت نکند به راحتی لکه می‌زنند که رفع آن‌ نیازمند مراجعه بیشتر به ارتودنتیست و در نتیجه صرف هزینه بیشتر است.

بریس‌های لینگوال ارتودنسی

 بریس‌های لینگوال ارتودنسی همان بریس‌های فلزی سنتی هستند، با این تفاوت که این بریس‌ها پشت دندان‌ها قرا می‌گیرند. آن‌ها گران‌تر بوده و از آنجا که معمولاً برای بیمار ایجاد ناراحتی می‌کنند، ممکن است که در ابتدا نیاز به تنظیم داشته باشند.

ارتودنسی نامرئی ارتودنسی

ردیف کننده‌های اینویزیلاین متحرک بوده و هر دو هفته یک بار تعویض می‌شوند، که به همین دلیل گران‌ترین گزینه موجود بوده و قیمت آن‌ها، به دلیل نیاز به مراجعات مکرر به مطب متخصص ارتودنسی جهت تعویض بریس، بالاتر نیز می‌رود؛ همچنین درمان با این بریس‌ها در مقایسه با روش‌های دیگر بیشتر طول می‌کشد.

تشخیص

برای تشخیص از عکس‌های رادیولوژی و عکس‌های تشخیصی استفاده می‌شود که به متخصص ارتودنسی کمک می‌کنند دندان‌هایتان را ارزیابی کند تا بتواند در مورد مراحل بعدی کار تصمیم بگیرد.

شرایط کلی دندان‌ها

هزینه درمان ارتودنسی به پیچیدگی مشکل دندان‌ها و نوع درمان بستگی دارد. گاهی اوقات نیاز می‌شود که بیمار تحت روش‌های درمانی دیگری مانند پر کردن، کشیدن دندان و غیره قرار بگیرد تا برای نصب بریس‌ها آماده شود. کج بودن یا شلوغی دندان‌ها، اوربایت و آندربایت نیز می‌بایست پیش از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی درمان شوند. در جلسه مشاوره، شما ارزیابی شده و فهرست کاملی از تمام درمان ارتودنسی که نیاز دارید و قیمت آن‌ها به شما داده می‌شود.

سن

سن ایده‌آل برای شروع درمان ارتودنسی از ۳ تا ۱۲ سال است. درمان ارتودنسی بزرگسالان دشوارتر بوده و به همان مقدار نیز گران‌تر است. برای مثال کسانی که تحت درمان قرار می‌گیرند می‌بایست تا آخر عمر شب‌ها یک نگهدارنده بپوشند تا نتایج درمان ارتودنسی حفظ شود، که این مورد نیز مراجعات بیشتر به مطب ارتودنتیست را ضروری می‌سازد.

آیا بیمه، بریس‌های  ارتودنسی را پوشش می‌دهد؟ 

به ندرت پیش می‌آید که بیمه تمامی هزینه یک درمان ارتودنسی را پوشش دهد، اما بسیاری از بیمه‌ها بخشی از هزینه آن را پرداخت می‌کنند. معمولاً بیمه‌ها درمان‌هایی را پوشش می‌دهند که برای سلامتی و بهزیستی بیمار ضروری تلقی می‌شوند. این موارد شامل وسایلی مثل براکت‌های فلزی می‌شود، حال آنکه ردیف کننده‌های اینویزیلاین و بریس‌های ارتودنسی شفاف معمولاً پوشش داده نمی‌شوند، زیرا آن‌ها ضروری محسوب نمی‌شوند. توصیه می‌کنیم در مورد مسئله بیمه، نکات زیر را رعایت کنید:

۱- اگر بیمه درمانی یا دندانپزشکی دارید، در مورد سطح پوشش آن از بیمه‌گر خود سؤال کنید. اگر بیمه درمانی یا دندانپزشکی‌تان ارتودنسی  را پوشش نمی‌دهد، می‌توانید خود را تحت بیمه تکمیلی ارتودنسی نیز قرار دهید. حتماً، برای انواع بیمه‌ها، در مورد درصدی که پوشش می‌دهند و حداکثر مزایای قابل پرداخت در طول مدت اعتبار آن‌ها سؤال کنید.
۲- همچنین توصیه می‌شود در تمام مدتی که تحت درمان ارتودنسی هستید نوع یا شرایط بیمه‌تان را تغییر ندهید. اکثر بیمه‌های ارتودنسی، در صورتی که بریس‌ها پیش از تاریخ شروع قرارداد بیمه نصب شده باشند، آن‌ها را پوشش نمی‌دهند. زیرا در این صورت، مشکل دندان‌ها یک عارضه از قبل موجود محسوب شده و بیمه آن را پوشش نمی‌دهد.
۳- اگر واجد شرایط دریافت بیمه مستمندان [مربوط به آمریکا است] هستید و بریس‌ها ارتودنسی نیز ضروری محسوب شوند، بیمه مستمندان آن‌ها را پوشش می‌دهد. حتماً در مورد درصد پوشش و حداکثر مزایای قابل پرداخت طرح بیمه خود سؤال کنید.اگر بیمه داشته باشید، یکی از اعضاء تیم ما به شما کمک می‌کند تا مشخص کنید که درمانتان پوشش داده می‌شود یا خیر. 

مراقبتهای بعد از ارتودنسی

ارتودنسی کار بسیار ظریف و دقیقی است که موفقیت کامل آن مستلزم همکاری بین بیمار و پزشک می باشد.و رعایت نکات زیر باعث رسیدن به این مهم است.

رعایت نظم در مراجعات به متخصص ارتودنسی: یکی از نکات مهم در هنگام درمان ارتودنسی این است که فرد به شکل کاملاً منظم به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. این مراجعات صرفاً جهت کنترل دستگاه‌ها نیست بلکه در هر جلسه بنا به ضرورت، دستگاهها تنظیم و فعال می‌‌شوند تا درمان ارتودنسی به بهترین شکل انجام شود.

رعایت بهداشت دهان و دندان: اگر به دستگاه ارتودنسی که در دهان می‌‌باشد دقت شود یک اختلاف سطح باریک بین دستگاه فلزی یا براکت و دندان مشاهده می‌ شود. این فضا با اینکه کوچک به نظر می‌ رسد اما از لحاظ تجمع مواد غذایی و میکروبی و ایجاد پوسیدگی منطقه بسیار مستعدی می‌‌باشد و همچنین تمیز کردن این ناحیه بسیار سخت تر از مناطق دیگر می‌‌باشد.

متخصص ارتودنسی کاملاً در مورد چگونگی تمیز کردن دستگاههای ثابت ارتودنسی برای شما توضیح خواهد داد ولی اینجا به نکاتی اشاره می‌ نماییم همیشه هنگام تمیز کردن دندانها از یک سمت آغاز کنید و تک تک دندانها را باید پاک نمایید. تا به سمت دیگر ختم شود. اگر این نظم رعایت شود پاک کردن تمامی دندانها انجام می‌شود. همواره به یاد داشته باشید که تمیز کردن دندانهای عقبی به درستی صورت گیرد.پس از تمیز کردن و یا در حین آن دندانهای خود را در آینه مشاهده نمایید که آیا تمامی قسمتها تمیز شده اند و آیا مواد غذایی در بین دستگاهها ارتودنسی باقی مانده یا خیر.

تمیز کردن دندانهای دارای دستگاه ارتودنسی  ثابت مشکل تر از تمیز کردن دندانهای بدون دستگاه می‌باشد. ولی با رعایت بهداشت مناسب می‌توان از ایجاد مشکلات دندانی مانند پوسیدگی و مشکلات لثه جلوگیری نمود.

ابتدا مسواک را با زاویه بگیرید بگونه ای که مسواک ارتودنسی  بین لثه و دندان قرار گیرد. سپس با حرکت چرخشی از سمت لثه به سمت تاج دندان، مسواک را حرکت دهید تا سطح بیرونی دندان تمیز شود. (برای دندانهای بالا حرکت مسواک ارتودنسی  باید همیشه از بالا به پایین و برای دندانهای پایین از پایین به بالا باشد)

در صورتی که این روش به تنهایی جهت تمیز کردن دندانها، کارآیی لازم را نداشته باشد، استفاده از روش زاویه 45 درجه می‌‌تواند کمک کننده باشد.در این روش، قرار گرفتن موهای مسواک با زاویه 45 درجه نسبت به سطح دندان، حد فاصل براکت ارتودنسی  و لثه را از مواد غذایی پاک می‌‌کند. تغییر جهت زاویه 45 درجه به سمت براکت، حد فاصل براکت و دندان را نیز تمیز می‌ کند.

برای تمیز کردن سطوح بالایی دندانها از سطح اصلی مسواک ارتودنسی  استفاده کنید و سپس دهان خود را با آب شستشو دهید. برای تمیز کردن سطح پشتی دندانها از نوک مسواک استفاده نمایید.

با توجه به وجود دستگاههای ارتودنسی  در دهان،  استفاده از نخ دندان مشکلتر می‌باشد. ارتودنتیست به شما آموزش می دهد که چگونه با نخ دندان مخصوص، بین دندانها را تمیز کنید. نخ دندان مخصوص، عبور دادن نخ از زیر سیم های ارتودنسی  را تسهیل می نماید.

استفاده از دهان شویه ها به همراه مسواک و نخ دندان، باعث تقویت اثر مسواک و نخ دندان و کاهش میکروب ها در محیط دهان می گردد. مطالعه بر روی آن نشان داد که دهان شویه قادر است تعداد میکروبها در اطراف دستگاههای ارتودنسی  را کاهش دهد و سبب کاهش پوسیدگی و بیماری لثه در بیماران ارتودنسی شود.

در فردی که دستگاه ارتودنسی دارد نقاط مهم جهت تمیز کردن عبارتند از: سطوح مختلف دندان، منطقه بین دستگاهها و لثه، منطقه زیر سیم‌ها و اطراف براکتها..

چگونگی مراقبت از دستگاه ارتودنسی : با انجام درمان ارتودنسی، وضعیت زندگی شما تغییر چندانی نخواهد کرد ولی باید مسایلی را رعایت کرد تا در نهایت دندانهای ردیف و سالم داشته باشید.

اگر دستگاه متحرک ارتودنسی  دارید در ساعاتی که از آن استفاده نمی کنید حتماً آنرا در جعبه مخصوص خود که حاوی آب باشد قرار دهید. هیچ گاه دستگاه متحرک خود را داخل دستمال کاغذی قرار ندهید چون ممکن است آسیب ببیند.

غذاهای سخت مانند چیپس، آجیل، بلال، ذرت بو داده، ته دیگ و....می توانند موجب آسیب به دستگاههای ارتودنسی  شوند. برای خوردن بعضی از غذاهای سفت مانند سیب یا هویج می توان آنها را به قطعات کوچکتر تقسیم کرد  وجود مواد غذایی شیرین در مجاورت براکت‌ها ارتودنسی  و سیم‌ها و تمیز نکردن آنها می‌‌تواند شانس ایجاد پوسیدگی دندانها را افزایش دهد.

در هنگام ورزشهایی که احتمال ضربه وجود دارد از محافظ های مخصوص دهان باید استفاده شود.برای کودکان در حال ورزش، باید از محافظ مخصوص دهان استفاده کرد.

اگر دستگاه ارتودنسی شکست و یا از جای خود خارج شد سریعاً به ارتودنتیست مراجعه کنید . اگر قطعه ای از سیم دستگاه، از جای خود خارج شد و لب و دهان شما را آزار داد با فشار بسیار آرام دست، سیم ارتودنسی  را به جای خود باز گردانید. اگر این کار عملی نبود قطعه ای موم نرم بر روی این قسمت تیز قرار دهید که تا زمان مراجعه، لب و دهان شما آسیب نبیند.

ارتودنسی چه قدر طول می کشد؟

مدت زمان درمان ارتودنسی

بیشترین پرسشی که در مطب می‌شنویم این است که: درمان ارتودنسی چقدر طول می‌کشد؟ در حقیقت، طول مدت درمان به شرایط منحصربه‌فرد هر دهان و میزان مرتب بودن دندان‌ها پیش از نصب بریس بستگی دارد. اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده طول درمان ارتودنسی عبارتند از: درجه شدت، سن، بهداشت و همکاری.

1-سن
سن از عوامل تأثیرگذار بر زمان مورد نیاز برای درمان ارتودنسی است. معمولاً، نوجوانان در حال رشد نسبت به بزرگسالانی که رشدشان متوقف شده و مدتی طولانی به مشکلاتی مانند شلوغی دندان‌ها دچار بوده‌اند، سریع‌تر به درمان ارتودنسی پاسخ می‌دهند. بهداشت هم مسئله بسیاری مهمی برای بزرگسالان است زیر آن‌ها بیشتر در خطر ابتلا به امراض لثه و بافت‌هاى محافظ اطراف دندان قرار دارند.

2-درجه شدت
درجه شدت، که به آن مال‌اکلوژن (اختلالات فکی و دندانی)  هم گفته می‌شود، یکی از عوامل تعیین کننده طول مدت درمان ارتودنسی است. در مواردی که دندان‌ها شلوغ هستند یا بیرون زده‌اند و بدون کمک لب‌ها در دهان جا نمی‌گیرند، طول مدت درمان ارتودنسی افزایش می‌یابد. همچنین، زمانی که فک‌های بالا و پایین با تأخیر رشد کنند یا به صورت هماهنگ رشد نکرده باشند نیز مرتب کردن دندان‌ها بیشتر طول می‌کشد. برای همین، همه بیماران از لحاظ الگوهای اسکلتی و دندانی ارزیابی می‌شوند تا درجه شدت مال‌اکلوژن آن‌ها مشخص شود.‌

3-بهداشت و همکاری
اگر بیمار تا حد ممکن از برنامه درمانی پیروی کند و بهداشت را به خوبی رعایت نماید، درمان ارتودنسی خیلی سریع به نتیجه خواهد رسید. کشیدن نخ سیم کشی دندان و مسواک زدن به طور روزانه، کمک می‌کند که دندان‌ها سریع‌ترین شکل ممکن حرکت کنند. پیروی کامل از برنامه درمانی با به‌کارگیری کش‌های لاستیکی یا سایر راهنمایی‌های ارائه شده توسط متخصص ارتودنسی، به پیشرفت بسیار سریع درمان کمک کرده و ما را قادر می‌سازد که با ارائه بهترین خدمات درمانی ممکن، لبخند منحصربه‌فردی را به هر یک از بیماران هدیه دهیم. نتیجه گرفتن از درمان ارتودنسی نیازمند تلاش گروهی است. البته، با رعایت تمامی این عوامل هم، اکثر بیماران مطلب ما که خواهان یک درمان کلی هستند مجبورند به مدت ۱۲ تا ۳۶ ماه از بریس استفاده کنند. لطفاً برای مشاوره به مطب ما مراجعه کنید تا از تمامی گزینه‌هایی که می‌توانند لبخند تازه‌ای به شما ببخشند مطلع شوید.

مدت زمان استفاده از پلاک متحرک بعد از ارتودنسی
اوایل، از شما خواسته می‌شود که نگه‌دارنده‌های ارتودنسی را ۱۲ تا ۲۲ ساعت در روز نصب کنید. طول مدت استفاده از نگه‌دارنده‌ها در هر روز بر مبنای عوامل بسیاری تعیین می‌شود از جمله شدت مشکل اولیه، سن بیمار و … . بیشتر بیماران ما به مدت ۳ تا ۶ ماه از چنین برنامه‌ای پیروی می‌کنند. اکثر آن‌ها، در صورتی که در طول ۳ تا ۶ ماه اول ساعات تعیین شده را رعایت کنند، می‌توانند وارد دوره ۶ ماهه‌ای شوند که در آن نگه‌دارنده‌های ارتودنسی تنها در شب نصب می‌شوند.به شدت توصیه می‌شود که این برنامه شبانه در طول ۶ ماه باقی مانده از دوره درمان، یا دست کم تا پایان ۱۲ ماه اختصاص داده شده به نصب روزانه نگه‌دارنده، انجام شود. اغلب پس از ۱۲ ماه نصبِ مداوم نگه‌دارنده ارتودنسی، به بیماران توصیه می‌کنیم که تا آخر عمر هفته ۳ تا ۵ بار روی دندان‌هایشان نصب کنند.

ارتودنسی در بارداری

ارتودنسی در دوران بارداری کاملاً ایمن است و اگر درمان را پیش از باردار شدن شروع کرده‌اید، حتماً پزشک را از این خبر هیجان‌انگیز آگاه کنید تا وی با ایجاد تغییرات لازم در برنامه بتواند به خوبی روند درمان ارتودنسی را مدیریت کند. اما نکته ضروری این است که شما باید دندان‌های خود را کاملاً تمیز نگه دارید و بهداشت دهان و دندان را به دقت رعایت کنید. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان پیش از بارداری با وجود پلاک و سیم در دهان به اندازه کافی مشکل بوده است؛ در شرایط جدید نیز به دلیل تغییرات هورمونی واکنش بدن به پلاک و باکتری دگرگون می‌شود و در نتیجه احتمال بروز بیماری‌های پریودنتال (بیماری لثه) و ورم لثه افزایش می‌یابد. در صورت لزوم تردید به دل راه ندهید و طی ۹ ماه بارداری چند بار برای پاکسازی دندان‌ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید و مطمئن باشید که هزینه صرف شده ارزش داشتن لبخندی زیبا را دارد. احتمالاً در سه ماهه نخست حالت تهوع آزارتان خواهد داد، و این حالت با گذاشتن پلاک یا سیم در دهان تشدید می‌شود. اما حالت تهوع صبحگاهی در پایان سه ماه اول به تدریج از بین می‌رود و می‌توانید درمان ارتودنسی را ادامه دهید. گاهی اوقات کشیدن دندان در طول ارتودنسی ضرورت می‌یابد که جای نگرانی نیست و عملی بسیار ساده و ایمن است.

مسئله دیگر رادیولوژی است  که به سادگی قابل حل است… تنها کافی است به متخصص ارتودنسی بگویید که باردار هستید تا دیگر تا زمان زایمان دستور انجام رادیولوژی ندهند. البته اگر هنوز درمان را شروع نکرده‌اید، بهتر است دست نگه دارید تا نوزادتان متولد شد، چون پیش از شروع ارتودنسی عکسبرداری برای تشخیص نوع درمان ضروری است و همان طور که می‌دانید استفاده از اشعه ایکس در دوران بارداری مضر است. پس از تهیه بریس یا پلاک و در دهان گذاشتن آن نیاز به مصرف هیچ گونه دارو یا رعایت رژیم غذایی خاصی نیست. بنابراین می‌توانید درمان ارتودنسی را با خیال آسوده ادامه دهید؛ فقط به خاطر داشته باشید که در ابتدا و بلافاصله پس از گذاشتن بریس باید غذاهای نرم میل کنید. از یاد نبرید که اگر ارتودنسی را متوقف کنید و بریس را از دهان دربیاورید، ممکن است پس از متولد شدن فرزندتان فرصت چندانی برای مراجعه به مطب متخصص ارتودنسی نداشته باشید.

 

 

 

آیا ارتودنسی درد دارد؟

ارتودنسی روشی برای نظم و ترتیب دادن به دندان هاست. در این روش با اعمال کشش، دندان ها را به حرکت وا می‌دارند. طبیعی است که کودکان هم مثل بزرگترها بپرسند که آیا این فرآیند درمانی درناک است؟
ارتودنسی شیوه ای است با اعمال کشش بر روی برخی دندان ها، حتی بر روی آنهایی که دقیقاً در ردیف دندانی قرار دارند، آنها را به حرکت وامی‌دارد. ارتودنسی نیازمند یک دورۀ سازگاری است که البته گاهی اوقات اندکی درد هم دارد. دردی که در ابتدای درمان ایجاد می‌شود بسیار محسوس است، یعنی در 3 تا 4 روز ابتدایی بعد از قرار دادن دستگاه ارتودنسی. البته این درد دیگر خیلی شدید نیست،لازم است که بین درد داشتن و احساس ناراحتی و آزار تفاوت قائل شد.به طور کلی بایدیک دورۀ زمانی2تا6 روزه را برای سازگاری و انطباق با شرایط این دستگاه در درمان ارتودنسی نظر بگیرید. مسکن ها می‌توانند طی 3 تا 4 روز ابتدایی، درد را تسکین دهند. برای کاهش همۀ دردها، یک داروی مسکن، یک ساعت قبل از قرار دادن دستگاه ارتودنسی و شب آن روز تجویز می‌شود، این دارو را در صورت نیاز یعنی زمان درد می‌توان مجدداً مصرف کرد. و اگر درد همچنان ادامه داشت، حتماً باید با متخصص ارتودنسی تماس بگیرید. توجه! به هیچ وجه برای تسکین درد از آسپرین استفاده نکنید زیرا این مسکن باعث خونریزی می‌شود. در این مواقع فقط باید از پاراستامول کمک گرفت.

افرادی که دستگاه ارتودنسی را در دهان شان قرار داده اند، حتماً این توصیه ها را بخوانند و عمل کنند:
1-مسائل بهداشت دهان و دندان را در دوره درمان ارتودنسی دست کم نگیرید و به آنها توجه ویژه ای داشته باشید. ناراحتی و درد ممکن است باعث ترس از مسواک زدن بشود.
2-عدم رعایت بهداشت دهان و دندان در دوره درمان ارتودنسی می‌تواند منجر به ورم لثه، و یا التهاب لثه ها بشود که در این صورت دندان ها به شدت حساس خواهند شد.
3-چیزهای نرم و به ویژه سرد بخورید، مثل: بستنی، نوشیدنی های سرد، لبنیات خنک و… .
4-به فرزندتان توصیه کنید که در اولین روزها پس از قرار دادن دستگاه ارتودنسی، در بوفۀ مدرسه هر چه را که می‌خواهد بخورد، تکه تکه کند.

تاثیر ارتودنسی بر بینی

ارتودنسی تخصصی است که برای حفظ و تامین فانکشن و سلامت حفره دهان به کار میرود نقش اصلی ارتودنسی حفظ سلامت قسمت اولیه لوله گوارش که همان دهان است می باشد. وقتی سلامت حفره دهان تامین شود زیبایی هم ایجاد می شود. با حرکت دادن فکین و محل قرار گرفتن دندان ها در جای مناسب ، زیبایی قسمت تحتانی صورت  تامین می گردد ، و بدین ترتیب خط لبخند ،فرم لب ،  فاصله بینی تا چانه اصلاح می گردد. 

عمل جراحی بینی قبل از ارتودنسی یا بعد از ارتودنسی ؟

یکی از سوالات متدوال و رایج از سوی بسیاری از بیمارانی که قصد درمان ارتودنسی و جراحی زیبایی بینی  را دارند ،  این است که ایا درمان ارتودنسی را زودتر انجام بدهند یا عمل جراحی زیبایی بینی ؟؟ در جراحی بینی یکی از موارد مهم که جراح برای فرم نهایی بینی شما در نظر میگیرد ، رابطه آن با لب میابشد، ( در نظر داشته باشید که فرم لب ها بعد از درمان ارتودنسی تغییر پیدا خواهد کرد) همچنین احتمال میرود که در حین درمان ارتودنسی فشار هایی  توسط ارتودنتیست به بینی وارد شود ، بنابراین توصیه میگردد ، عمل جراحی زیبایی بینی پس از ارتودنسی صورت گیرد. بیماران باید در نظر داشته باشند از آنجا که ارتودنسی با حرکت دادن دندان ها میتواند فرم لبها و موقعیت آن را تحت تاثیر قرار دهد ، بهتر است که ابتدا درمان ارتودنسی پایان گیرد ، تا پس از تثبیت موقعیت لب ها و فک،  بیمار به جراحی زیبایی بینی بپردازد. 

نقش ایمپلنت در ارتودنسی

ایمپلنت ها پین هایی از جنس فلز تیتانیوم هستند که به جای دندان یا دندان های از دست رفته قرار می گیرند. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی می باشد که بدن با آن سازگاری پیدا می کند (Biocompatible) و آن را به عنوان یک جسم خارجی تلقی نمی کند و یا در اصطلاح عموم آن را پس نمی زند. پیش از قرار دادن ایمپلنت فضاهای بین دندانی بیمار میبایست توسط متخصص ارتودنسی تنظیم گردد و در انتهای درمان ارتودنسی ایمپلنت در ناحیه فضای خالی گذاشته می شود. 

ایمپلنت و ارتودنسی:

از بعد ارتودنسی بیمارانی که بر اثر ضربه از دست داده اند و یا به علت نقص مادرزادی یک یا چند دندان را ندارند (دندان غایب Missing) به دو روش درمان می شوند:
1-تنظیم فضاهای بین دندانی و قرار دادن ایمپلنت
2- بستن فضای بین دندانها توسط ارتودنسی

مزایای ایمپلنت:

1-ماندگاری بسیار طولانی مدت
2-در گذشته برای پر کردن فضای بدون دندان از روشی با نام بریج Crown Bridge استفاده می شد که در آن روش دندانهای سالم تراش داده می شدند و زیر روکش قرار می گرفتند. پر واضح است که تراش دندان سالم روش مطلوبی نمی باشد. در ایمپلنت هیچ گونه آسیبی به دندان های مجاور وارد نمی شود.
3-به علت استفاده از جنس تیتانیوم که با بدن سازگاری دارد، بدن ایمپلنت را به عنوان جسمی خارجی شناسایی نمی کند.

معایب ایمپلنت:

1-پس از چند سال ممکن است رنگ تاج ایمپلنت با دندان های اطراف کمی متفاوت شود و بیمار ممکن است نیاز به تعویض تاج داشته باشد.
2- ایمپلنت روش مناسبی برای افراد سیگاری، بیماران مبتلا به دیابت و بیمارانی که دارای ضعف سیستم ایمنی هستند نمی باشد.
3-اگر فرد بهداشت مناسب دهانی را رعایت نکند ممکن است دچار تحلیل لثه شود و در این حالت حد فاصل تاج و ریشه ایمپلنت ممکن است مشخص شود که در دندانهای جلویی ظاهر مناسبی نخواهد داشت.
4-قیمت بالای ایمپلنت یکی از معایب آن می باشد
5-چنانچه از ایمپلنت نامرغوب استفاده شود ممکن است موقع کار گذاشتن در دهان بشکند و باعث ایجاد مشکلاتی برای بیمار شود.

بستن فضا مزیت های بیشتری نسبت به ایمپلنت دارد اما این روش در بعضی از بیماران قابل اجرا نیست چون بستگی به شیب دندانها ، نیمرخ صورت ، وضعیت فکین ، وضعیت لثه ، ارزیابی رادیوگرافیهای بیمار و غیره دارد. در نهایت باید این را پذیرفت که ایمپلنت یک دندان مصنوعی است و ترجیح داده می شود تا حد امکان از گذاشتن ایمپلنت  بخصوص در ناحیه دندانهای جلو اجتناب شود و در صورت امکان فضاهای موجود بین دندانی توسط درمانهای ارتودنسی بسته شود.   ایمپلنت ها پین هایی از جنس فلز تیتانیوم هستند که به جای دندان یا دندان های از دست رفته قرار می گیرند. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی می باشد که بدن با آن سازگاری پیدا می کند (Biocompatible) و آن را به عنوان یک جسم خارجی تلقی نمی کند و یا در اصطلاح عموم آن را پس نمی زند. پیش از قرار دادن ایمپلنت فضاهای بین دندانی بیمار میبایست توسط متخصص ارتودنسی تنظیم گردد و در انتهای درمان ارتودنسی ایمپلنت در ناحیه فضای خالی گذاشته می شود.

 

 

انواع ارتودنسی

ارتودنسی نامرئی، متحرک و ثابت دندان:هزینه،مراحل و عوارض

اردتودنسی چیست؟

ارتودنسی ثابت و متحرک یک رویکرد درمانی دندان پزشکی است که برای بیمارانی استفاده می‌شود که نحوه قرارگیری دندان‌های آن‌ها در دهان به خاطر کوچک بودن فک نامناسب است و دندان‌ها به صورت صحیح قرار نگرفته اند و به همین دلیل بیمار با مشکل در هنگام جویدن یا گاز گرفتن مواجه می‌شود. روش درمان ارتودنسی دندان شامل درمان و کنترل جنبه‌های مختلف رشد فک و صورت و بهبود ظاهر دندان ها و طرح لبخند نیز می باشد.

ضرورت انجام ارتودنسی

فقط دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی می‌تواند تعیین کند که آیا انجام دادن ارتودنسی دندان برای بیمار لازم می باشد یا وی نیازی به انجام آن ندارد. دندانپزشک بر مبنای ابزار تشخیصی از جمله شرح حال کامل پزشکی و پرونده دندانپزشکی بیمار، معاینه بالینی، مراقبت ها(تغذیه در درمان ارتودنسی)، قالب گرفتن از دندان‌ها و عکس‌های رادیوگرافی‌ و در صورت لزوم اصلاح طرح لبخند نظر قطعی خود را در زمینه مفید بودن ارتودنسی دندان می دهد و برنامه درمانی مناسب با شرایط بیمار را طرح ریزی می‌کند و مراقبت های درمان ارتودنسی را نیز برا بیمار شرح می دهد.

زمان انجام درمان ارتودنسی

بهترین زمان انجام درمان ارتودنسی دندان برای درمان نامرتبی دندان ها در کودکی است، اما این روش درمانی برای ارتودنسی بزرگسالان نیز مفید است، بطوریکه تعداد افراد بزرگسالی که این درمان ارتودنسی را انجام می‌دهند رو به افزایش است. برای انجام ارتودنسی کودکان توسط ارتودنتیست، باید صبر کرد تا تعداد دندان های مناسب برای این نوع درمان رشد کنند.

 

انواع درمان ارتودنسی

دو نوع اصلی درمان ارتودنسی که برای صاف کردن دندان ها در افراد استفاده می گردد، عبارتست از ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک. نوع دیگر، ارتودنسی نامرئی است. همچنین در ادامه به هر سه نوع درمان ارتودنسی و ارتودنسی مخفی که یک نوع از ارتونسی ها می باشد، به بحث آن می پردازیم.

ارتودنسی ثابت

رایجترین نوع درمان ارتودنسی مورد استفاده، ارتودنسی ثابت است. از این روش زمانی استفاده می گردد که دقت عملکرد برای پزشک اهمیت داشته باشد. هر چند در این حالت بیمار می‌تواند بطور عادی غذا بخورد، اما باید از مصرف بعضی غذاها و نوشیدنی‌ها در زمان استفاده از ارتودنسی ثابت اجتناب کرد. برای مثال نوشیدنی‌های حاوی کربونات، شیرینی سفت یا تافی از مواردی است که فرد باید از مصرف آن‌ها خودداری کند. افرادی که در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند باید متخصص ارتودنسی را در جریان قرار دهند تا در صورت لزوم محافظ‌های لثه خاص برایشان تجویز شود.

رایجترین نوع ارتودنسی ثابت، از براکت استفاده می کند. براکت ها از پلاک‌ها و یا سیم‌ها و قیدها تشکیل شده است. دندانپزشک قیدها را اطراف دندان می بندد، و از آن برای محکم نگهداشته ابزارهای درمان ارتودنسی دیگر در محل خود استفاده می گردد.

در مرحله بعد درمان ارتودنسی از پلاک‌ها برای ایجاد اتصال در جلوی دندان‌های بیمار استفاده می‌شود. سیم‌ها به شکل یک کمان از داخل پلاک‌ها رد شده و به قیدها محکم بسته می شود. با سفت شدن سیم‌های کمانی، دندان‌های فرد کشیده می‌شوند و بدین صورت به سمت محل صحیح قرارگیری حرکت می‌کنند. بیمار باید ماهی یک بار برای اصلاح وضعیت پلاک‌ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. دوره درمان در این حالت می‌تواند برای چند ماه تا چند سال ادامه داشته باشد، اما در مورد این مسئله که درمان ارتودنسی دقیقا چقدر طول می کشد، تنها یک متخصص ارتودنسی خوب پس از بررسی وضعیت بیمار می تواند طول درمان را مشخص کند. کودکان معمولاً ترجیح می‌دهند از پلاک‌های ارتودنسی رنگی استفاده کنند، در حالی که بزرگسالان انواع شیشه ای مانند و شفاف پلاک را ترجیح می‌دهند.

ارتودنسی متحرک

از ارتودنسی متحرک دندان برای درمان مشکلات جزئی همچون جلوگیری از مکیدن شست یا اصلاح انحراف کم دندان‌ها استفاده می‌شود. هنگام استفاده از این روش می‌توان لوازم ارتودنسی را برای تمیز کردن پس از غذا خوردن یا برای نخ دندان کشیدن از دهان خارج کرد. در مواردی، ممکن است متخصص ارتودنسی به بیمار توصیه کند در هنگام انجام فعالیت‌های مانند نواختن یک ساز بادی یا دوچرخه سواری ارتودنسی متحرک را از دهان خود خارج کند.

ارتودنسی نامرئی

ارتودنسی نامرئی دندان از مواد پلاستیک شفاف و سخت برای ردیف کردن دندان‌ ها استفاده می‌کند. در این رابطه برای بیماران از انواع نسبتاً متفاوتی استفاده می‌شود. هر مجموعه از این ارتودنسی برای دو هفته قبل از جایگزینی آن با مجموعه جدید استفاده می گردد. ارتودنسی نامرئی از پلاستیک شفاف ساخته شده و به همین خاطر تقریباً غیر قابل رویت است. به این ترتیب اطرافیان بیمار اصلا متوجه نمی‌شود که وی از این درمان برای ردیف کردن دندان‌های خود استفاده کرده است. این پلاستیک های شفاف در هر روز باید برای 22 تا 23 ساعت مورد استفاده قرار گیرد تا بهترین نتایج ممکن حاصل شود.با تقبل هزینه ارتودنسی نامرئی می‌توان به راحتی برای غذا خوردن، نوشیدن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از دهان خارج کرد. برای استفاده از این روش باید همه دندان‌های دائمی رشد کرده باشد. قیمت ارتودنسی نامرئی نسبت به روش های متداول دیگر بالاتر میباشد .

ارتودنسی پیشگیری

انجمن متخصصین ارتودنسی امریکا سن هفت سالگی را سن درمان ارتودنسی و سن مناسب برای اولین معاینه جهت بررسی لزوم ارتودنسی پیشگیریدندان کودکان ذکر کرده است. در این سن غالب دندانهای شیری و تعدادی از دندانهای دائمی رویش پیدا کرده‌اند و برای متخصص ارتودنسی امکان ارزیابی دقیقی از وضعیت کلی دندان ها، فک بالا و فک پایین بیمار را فراهم می‌کند.

آیا ارتودنسی ثابت درد دارد؟

ارتودنسی ثابت نیازمند یک دورۀ سازگاری است که البته گاهی اوقات اندکی درد هم دارد
ارتودنسی ثابت شیوه ای است با اعمال کشش بر روی برخی دندان ها، حتی بر روی آنهایی که دقیقاً در ردیف دندانی قرار دارند، آنها را به حرکت وامی‌دارد. 
این در حالی است که این کشش نیروی شدیدی را به بافت های محافظ دندان وارد می‌کند که بنابر افراد مختلف این شدت تفاوت دارد. دردی که در ابتدای درمان ارتودنسی ایجاد می‌شود بسیار محسوس است، یعنی در 3 تا 4 روز ابتدایی بعد از قرار دادن دستگاه ارتودنسی. 
البته این درد در درمان ارتودنسی دیگر خیلی شدید نیست، لازم است که بین درد داشتن و احساس ناراحتی و آزار تفاوت قائل شد.

باید خاطر نشان شود که جراحان دندانپزشکی مدتی است که در درمان ارتودنسی از مواد کارا و مفیدتر استفاده می‌کنند، موادی که می‌تواند تا حدی درد ناشی از این کشش را در مراحل اولیه کاهش دهد.

به طور کلی باید یک دورۀ زمانی 2 تا 6 روزه را برای سازگاری و انطباق با شرایط این دستگاه در نظر بگیرید.

مسکن ها می‌توانند طی 3 تا 4 روز ابتدایی، درد را تسکین دهند
برای کاهش همۀ دردهای درمان ارتودنسی، یک داروی مسکن، یک ساعت قبل از قرار دادن دستگاه و شب آن روز تجویز می‌شود، این دارو را در صورت نیاز یعنی زمان درد می‌توان مجدداً مصرف کرد. 
و اگر درد همچنان ادامه داشت، حتماً باید با متخصص ارتودنسی تان تماس بگیرید.
توجه! به هیچ وجه برای تسکین درد در درمان ارتودنسی از آسپرین استفاده نکنید زیرا این مسکن باعث خونریزی می‌شود. در این مواقع فقط باید از پاراستامول کمک گرفت.

چه توصیه هایی برای زمان بعد از قرار دادن دستگاه ارتودنسی ثابت ، وجود دارد؟

افرادی که دستگاه ارتودنسی را در دهان شان قرار داده اند، حتماً این توصیه ها را بخوانند و عمل کنند: 
چیزهای نرم و به ویژه سرد بخورید، مثل: بستنی، نوشیدنی های سرد، لبنیات خنک و... .
به فرزندتان توصیه کنید که در اولین روزهای درمان ارتودنسی پس از قرار دادن دستگاه ارتودنسی، در بوفۀ مدرسه هر چه را که می‌خواهد بخورد، تکه تکه کند.

مسائل بهداشت دهان و دندان را دست کم نگیرید و به آنها توجه ویژه ای داشته باشید.
ناراحتی و درد در درمان ارتودنسی ممکن است باعث ترس از مسواک زدن بشود.
این در حالی است که عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می‌تواند منجر به ورم لثه، و یا التهاب لثه ها بشود که در این صورت دندان ها به شدت حساس خواهند شد.